
يــــــكنفرهست كــه ازپنجره هــا
نـــــرم و آهسته مـــرا می خواند
گــــــــــــرمی لــهجه ی بــارانـی او
تا ابـــــــــد توی دلــــم می مــاند
یـــــكنفر هست كه در پرده ی شب
طــــرح لـبخند سپيدش پيداست
مثل لحظات خــــــوش كودكی ام
مثل لحظات خــــــوش كودكی ام
پر ز عــطر نفس شب بـو هاست
يــكنفرهست كه چون چلچله ها
روز و شب شيفته ی پـــــرواز است
توی چشمش چمنی ازاحساس
توی چشمش چمنی ازاحساس
تـــوی دستش سبدی آواز است
يــــكنفر هست كه يادش هر روز
چـــون گـلی توی دلــم می رويد
آســمان ، بـــاد ، كـبوتـر ، بــاران
آســمان ، بـــاد ، كـبوتـر ، بــاران
قــــصه اش را به زمين می گويد
يــــــكنفر هســـت كه از راه دراز
بــــاز پيوسته مــرا مـــــی خواند
گـــاهگاهی به خـودم می گویم
گـــاهگاهی به خـودم می گویم
تــا ابــد تــوی دلــــــــم میماند
نازنین - خرداد88